Δύο ασθένειες τόσο όμοιες, τόσο διαφορετικές

Η ανθρωπότητα έρχεται ξανά αντιμέτωπη με μία θανατηφόρα ασθένεια. Ο Covid-19 ή κορωνοϊός, ξεκίνησε να προσβάλλει ανθρώπους τον Δεκέμβριο του 2019 στη Κίνα, και μέχρι τον Απρίλιο του 2020, έχει μολύνει περισσότερους από ενάμισι εκατομμύριο ανθρώπους. Καθημερινά, βλέπουμε τις κυβερνήσεις και τους γιατρούς σε όλες τις χώρες του κόσμου να προτρέπουν τους ανθρώπους να μείνουν σπίτι, για να μην εκτεθούν στον κίνδυνο και τους ίδιους, να αλλάζουν την καθημερινότητά τους. Όμως, δεν είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι ταλαιπωρούνται από μία αρρώστια. Οι εικόνες που ζούμε καθημερινά, είναι όμοιες με αυτές που ζούσαν οι άνθρωποι στη αρχαία Αθήνα το 430 π.Χ., όταν υπέφεραν από τον λοιμό. Οι δύο αυτές περιπτώσεις, παρουσιάζουν και διαφορές και ομοιότητες; Όμως, ποιες είναι αυτές;

Αρχικά, μία βασική ομοιότητα των δύο καταστάσεων είναι η ευρεία εξάπλωση της αρρώστιας. Ο λοιμός, όπως αναφέρει ο Θουκυδίδης, περνάει από τη Λιβύη, την Αιθιοπία, την Αίγυπτο, την Περσία και φτάνει και στη Αθήνα. Αντίστοιχα, ο κορωνοϊός, έχει χαρακτηριστεί πανδημία, μόλις τρεις μήνες μετά την εμφάνισή του, και μέχρι τον Απρίλιο του 2020, έχει προσβάλει περισσότερες από 200 χώρες. Ακόμη, μία ομοιότητα αποτελεί και η ανατριχιαστική κατάσταση των ετοιμοθάνατων ανθρώπων. Σε χώρες όπου η νόσος παρουσιάζει μεγάλη αύξηση (π.χ. Ιταλία), οι ετοιμοθάνατοι άνθρωποι πεθαίνουν μόνοι τους, καθώς η προσέλευση ατόμων απαγορεύεται, λόγω του κινδύνου της μετάδοσης. Αντίστοιχα, ο Θουκυδίδης αναφέρει μία παρόμοια κατάσταση, στην οποία οι συγγενείς των αρρώστων έμεναν μακριά από τον νεκρό, για να μην κολλήσουν την αρρώστια. Ακόμη, ένα παρόμοιο στοιχείο που αναφέρεται, είναι η ψυχολογική καταρράκωση και ο φόβος των ανθρώπων. Ο κορωνοϊός έχει σκορπίσει τρόμο στους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους. Στα μέσα Μαρτίου, ο ΕΟΔΥ δημιούργησε μία τηλεφωνική γραμμή για βοήθεια και υποστήριξη σε όλους τους Έλληνες. Σε δύο 24ωρα, οι υπεύθυνοι κατέγραψαν 20.000 κλήσεις! Αντιστοίχως, στον λοιμό, οι άνθρωποι ήταν απελπισμένοι, και έκαναν ό, τι μπορούσαν, για να μην κολλήσουν την ασθένεια.

Υπάρχουν όμως και αρκετές διαφορές μεταξύ των δύο ασθενειών. Πρώτα από όλα, η κατάσταση στην Αθήνα ήταν τραγική. Η εγκληματικότητα κυριαρχούσε, ενώ ο πλούτος μεταφερόταν από τον έναν άνθρωπο στον άλλο, καθώς υπήρξαν πολλοί θάνατοι και κληρονομιές. Στην σημερινή κοινωνία, δεν παρατηρείται κάτι τέτοιο. Οι άνθρωποι μένουν στο σπίτι και ακολουθούνται όλοι οι κανόνες που έθεσαν οι υπεύθυνοι. Δεν υπάρχει κανένας πανικός. Επιπροσθέτως, υπάρχει αναγνώριση του κορωνοϊού από την επιστημονική κοινότητα. Οι επιστήμονες γνωρίζουν αρκετά στοιχεία για την νόσο, την έχουν κατατάξει στην κατηγορία των κορωνοϊών και γνωρίζουν ορισμένα στοιχεία για τη νόσο, όπως τον χρόνο επώασης. Αντίθετα, στην Αθήνα, οι γιατροί αδυνατούσαν ακόμη και να γιατρέψουν τους ανθρώπους, γιατί δεν ήξεραν καθόλου την ασθένεια. Μέχρι και σήμερα, δεν είναι βεβαίως γνωστή η συγκεκριμένη νόσος. Ακόμη, παρατηρείται πως στην Αθήνα, είχαν σταματήσει όλες οι τελετές. Ορισμένοι θάβονταν πρόχειρα, και κάποιοι άλλοι στοιβάζονταν στους δρόμους και στους ναούς, γιατί δεν μπορούσαν να έρθουν σε επαφή μαζί τους ούτε οι συγγενείς των θυμάτων.

Εν κατακλείδι, ο λοιμός της Αθήνας και ο κορωνοϊός είναι δύο τραγικές καταστάσεις για την ανθρωπότητα. Και οι δύο παρουσιάζουν, μαζί με τις διαφορές, πολλά κοινά στοιχεία, παρόλο που έχουν 2500 χρόνια διαφορά στην εμφάνισή τους. Εμείς στην σύγχρονη κοινωνία, οφείλουμε να ακούμε τις οδηγίες των υπευθύνων και να γνωρίζουμε πως θα βγούμε νικητές από αυτή την πολύ δύσκολη κατάσταση. Μένουμε σπίτι, μένουμε ασφαλείς!

Δημήτρης Κωνσταντινίδης, Α4